Let's find our Totem 😊😘😍

I got introduced to this term "Totem" recently from a book on co-existence of human and nature.

 

 PC: Google Images

Totem is a natural thing such as a plant, animal, bird or river or any of that kind with which a tribe or community or individuals (believe to) have a spiritual connection. 🌱🌲🌳🌷🍂🐾

During the first reading and understanding of this term, it felt more like one’s connection with family deity. But this is not just it. It is in culture of some tribes in India and across the world, where they build a deep connection with nature.

It is passed on from generation to generation. This spiritual connection brings human beings closer to nature and it teaches/reminds them to be responsible towards nature. It reiterates the fact that we are just co-habitants of the earth and have little or no authority over other natural beings. 💥

For example, if there is a clan in which a family’s Totem is goat, they never harm the animal. Similarly, if one’s Totem is a neem tree, it becomes their life’s mission to plant more neem trees and not cut even a single one in their entire lifetime, come what may. 🙌

It is so fascinating to know this term. Moreover, sound of the term is beautiful in itself.

I was asking my husband what our Totem was.  Amidst many things, discovering our Totem would give an extra purpose to live and would add some extra beauty to living, wouldn’t it?

I will soon find mine. 

Do you have one? Or will you find one and share it with me?💗

I would truly be glad and excited to hear from you! 💖

பாப்ளர் மரத்திற்கு ஏன் அந்த பெயர் தெரியுமா?

தினமும் இரவில் கதை சொல்வது வழக்கம். சென்ற வாரத்தில் ஒரு இரவில் ஒரு இரஷ்ய நாட்டுக் கதையினை சொல்லத் தொடங்கினேன். கதையின் தொடக்கமாக

“ஒரு அழகான இரஷ்ய கிராமம். மலை அடிவாரத்தில் இருந்தது. அந்த மலையின் உச்சியில் உயரமான இரண்டு பாப்ளர் மரங்கள். அந்த கிராமத்தின் எந்த பக்கத்திலிருந்து பார்த்தாலும் அந்த இரண்டு பாப்ளர் மரங்கள் தெரியும். அந்த ஊருக்கே அடையாளமாக அம்மரங்கள் இருந்தன என்றும் கூட சொல்லலாம்,” என்றேன்.

உடனே என் மகள், “அதனால தான் அந்த பெயரா?” என்றாள்.

“என்ன பெயர்?” என்றேன்.

“பாப்ளர்,” என்றாள்.

“புரியல,” என்றேன்.

“இல்லம்மா, அந்த மரம் ஊருக்கே தெரியது, அடையாளமா இருக்கு. அப்போ அந்த மரம் popular தானே! அதான் அந்த மரத்துக்கு பாப்ளர்னு பெயர் வெச்சிருக்காங்க,” என்றாள்.

“Wow,” என்றேன்.😍🤩

அகரம் - தொலைக்காட்சியில் ஒரு நிகழ்ச்சி

அகரம் அறக்கட்டளையானது தன் 'விதை' என்ற முன்னெடுப்பை எடுத்து 15 ஆண்டுகள் நிறைவுற்றதைக் கொண்டாடும் விதமாக விஜய் தொலைக்காட்சியில் ஒரு சிறப்பு நிகழ்ச்சி ஒளிபரப்பட்டது.😍

அகரம் அறக்கட்டளை வாயிலாக பயனடைந்த மாணவர்கள் தங்களின் வாழ்க்கைப் போராட்டத்தினையும், தங்கள் அனுபவங்களையும், அகரம் அறக்கட்டளை தங்களின் வாழ்க்கைப் பாதையினை அமைத்துக் கொடுத்தது பற்றியும் உணர்ச்சிப் பொங்க விவரித்தனர். 

 

அந்நிகழ்ச்சியினை பார்க்க மனபலம் நிச்சயம் தேவை. ஒவ்வொரு மாணவரின் வாழ்க்கையும் ஒரு பாடம் தான். கோடிக் கணக்கில் சம்பாதிக்கும் நடிகர் சூர்யா தொடங்கி, பல தொழிலதிபர்கள், பெற்றோர்கள், ஆசிரியர்கள், ஊரில் உள்ள பெரியவர்கள், தன்னார்வலர்கள் என பலர் கூடி இந்த 'விதை' என்னும் தேரினை இழுத்து வருகின்றனர். இதில் ஆட்டோ அண்ணாக்களும், தபால் துறை சார்ந்தவகளும் உள்ளனர். அந்நிகழ்ச்சி நான் கிராமப்புறத்தில் வேறொரு அரசு சாரா அமைப்புடன் செயல்பட்ட அனுபவத்தை மீண்டும் கண்முன் காட்டியது. கண்ணீரை அடக்க முடியவில்லை.  கணவரின் கண்களும் கலங்கியே இருந்தது. 

சற்று நேரத்திற்கு முன்பு வரை வேறு அலைவரிசைக்கு மாற்றும்படி கேட்டுக்கொண்டிருந்தவள், இருவரும் கலங்கியிருந்ததைப் பார்த்து "இது நிஜமா நடந்ததா?" என்றாள். தொலைக்காட்சியில் எந்த படம் பார்த்தாலும் "இது நிஜமா நடந்ததா?" என்ற கேள்வியினை எப்போதும் கேட்பாள். சினிமா என்பது உண்மையா பொய்யா, நடிப்பா, நிஜமா போன்ற வினாக்கள் குழந்தைகளிடம் இருப்பது இயல்பு தான். அது போன்றுதான் இவளுக்கும்.

நான் "நிஜம் பாப்பா. அந்த அக்கா, அண்ணாக்கு நிஜமா நடந்தத தான் நமக்கு சொல்றாங்க. அதுக்கு Help பண்ணவங்க தான் அங்க உக்காந்துட்டிருக்காங்க," என்று சொன்னேன். 😇

ஒரு நொடிக்கூட யோசனையில்லாமல், "இது சினிமா மாதிரி இல்லம்மா. இது தான் Super, நிஜமா இருக்கு," என்றாள்.  💗

அன்றாட வாழ்க்கையில் புத்தகங்கள் செய்யும் மாயம்! 😘

கடந்த மூன்று மாதங்களாக பணியிடத்தில் அழுத்தம் அதிகம். இரண்டு வருடங்களாக எனச் சொன்னாலும் தப்பில்லை. பொய் புகார்களும், மொட்டைக் கடுதாசிகளும், விசாரணைகளும் என பல நிகழ்ச்சிகள் நிகழந்த வண்ணம் உள்ளன. அதிகாரிகள், உடன் பணிபுரிபவர்கள், சற்றும் தொடர்பில்லாதவர்கள் என அனைவரும் ஒன்றாகச் சேர்ந்து நம் மீது ஏதேனும் ஒரு புகாரை சொல்லிக் கொண்டும், எழுதி போட்டுக் கொண்டும் இருக்கும் போது, நாம் செய்வதற்கு என்ன உள்ளது?? 😵

புலம்பலுக்கு எப்போதும் கதவு திறந்திருப்பது குடும்பத்தில் தான். கணவரிடம் புலம்பியவாறே நாட்கள் நகர்கிறது. தன்னால் இயன்ற வரை அவரும் பொறுமையுடன் கேட்டு வருகிறார். உடன் எங்களின் மகளும். பல பிரச்சனைகள் அவளுக்கும் தெரியும். அவள் தெரிந்துக் கொள்வதும் அவசியம் என்று தான் கருதுகிறேன். ஒரு பெண்ணுக்கு பணியிடம் அவ்வளவு சுலபமானதில்லை என்பதை அவள் அறிகிறாள்.  அதுவும் நேர்மையுடனும், நேர்க்கொண்ட பார்வையுடனும் பணியாற்றுவதால் ஏற்படும் சிக்கல்களும், அப்போது நமக்கு தேவைப்படும் ஆறுதலும், அரவணைப்பும் எவ்வளவு அவசியம் என்பதையும் அவள் தெரிந்துக் கொள்கிறாள். 😍

இவ்வாறு போன வாரத்தின் ஒரு நாள் நான் புலம்பிக் கொண்டே சமையலறையின் வேலைகளுக்கிடையில் என் கணவரிடம் "எனக்கென்னவோ எல்லாரும் என் மேல புகார் சொல்றத பாக்கும் போதும், கேக்கும் போதும் உண்மையிலையே நான் தான் தப்பான ஆளோ?!! இல்ல என்னையே அப்படி நம்ப வெச்சிடுவாங்களோ?! நான் சொல்றத ஏன் உண்மைனு எல்லாரும் நம்பனும்? அவங்க சொல்ற உண்மைய நான் தான் ஏத்துக்கனுமோ? இப்படியெல்லாம் நம்ப தொடங்கிடுவேன் போல," என்றேன் விரக்தியோடு. 😔

என் மகள் அருகில் வந்து, "அம்மா, 'நீ கரடி என்று யார் சொன்னது?,' ன்ற கதை மாதிரி சொல்ற அம்மா," என்றாள். அதிர்ச்சியானேன்! 

 

உண்மைதான்! அந்த கரடியை நம்ப வைத்தது போல் தான் என்னையும் நம்ப வைக்க இச்சமூகம் எதையும் யோசிக்காமல் பல காரியங்களைச் செய்யும். அந்த உண்மையை மறந்து நானும் யோசிக்கிறேன். மற்றவர்கள் சொல்வதால் என் அடையாளம் மாறிவிடாது.😊

அந்த புத்தகத்தை அந்த நேரத்தில் என் மகள் நினைவுப்படுத்தியதுதான் அந்த நாளுக்கான மிகப் பெரிய ஆறுதலும், உந்துதலும்! புத்தகங்களும் கதைகளும் செய்யும் மாயம் தான் எத்தனை! 😘

கேள்வி நல்லா தான் இருக்கு - 4

"அம்மா உன் கையும் நீ போட்ருக்க Dressம் ஒன்னா தெரியுதுமா," என்றாள் வருணிகா.

"அம்மா கலராயிட்டனோ?!" என்றேன்.

"அம்மா, கலர் அப்படின்னா, கலர் கலரா தானா இருக்கணும். Rainbow மாதிரி. ஏன் இப்படி சொல்றாங்க?" என கேட்டாள். 

சற்று யோசித்து நிலைக்கு வருவதற்குள், "அம்மா, அன்னிக்கும் அப்பா கிட்ட இத பத்தி கேட்டேன். நாங்க பேசிட்டு வந்தோம். அப்பா சொன்னாரு வெள்ளையா இருக்கிறவங்கள கலரா இருக்கிறேனு சொல்லுவாங்கனு சொன்னாரு," என்றாள்.

"ஆனா வெள்ளையா இருக்கறத கலர்னு எப்படி சொல்ல முடியம்?" என்றாள் யோசனையுடன்.

நம்ம ஊரில் கலர் என்று வெள்ளைத்தோல் உள்ளவர்களை சொல்வது வழக்கம். இதுவே மேலை நாடுகளின் கருப்பினத்தவர்களை "people of colour" என்று குறிப்பிடுவது வழக்கம். 

 PC: google

எப்படி பார்த்தாலும் அறிவியலின்படி இரண்டுமே தவறு போன்றதாகவேத் தெரிகிறது. மேற்குறிப்பிட்ட ஒரு நிறம் அனைத்து நிறத்தையும் உள்ளடக்கியது, மற்றொன்று அனைத்து நிறங்களையும் வெளியேற்றி நிர்மூலமாக உள்ளது. அறிவியல் ஆசிரியர்கள் இதனை சரியாக விளக்க இயலும். பொது அறிவியல் பார்வையில் இரண்டையுமே "ஒரு நிறம்" என்று குறிப்பிட இயலாது.

சமூகத்தின் அடிப்படையில் வெள்ளைத்தோல் கொண்டவர்கள் உயர்ந்தவர்கள் என்ற நிலை இன்றளவும் உள்ளது. மேலை நாடுகளில் உள்ள இனவெறியினை (Racism) மட்டுமே குறிப்பிடவில்லை. நம் ஊரில் உள்ள பாகுபாட்டினையும் குறிப்பிடுகிறேன். ஒரு கூட்டத்தில் இருக்கும் போது வெள்ளைத்தோல் உடையவர்கள் மேன்மையானவர்கள், அழகானவர்கள், மெத்தப் படித்தவர்கள், அதிக விவரமுள்ளவர்கள், பண வசதி உடையவர்கள், ஆங்கிலம் பேசக்கூடியவர்கள் என்று பல விதமாகக் கற்பனை செய்பவர்கள் உணடு.

நம் குழந்தைகள் இவை அனைத்திற்கும் அப்பாற்பட்டவர்கள். வளர்ந்தபின் தான் பெரியவர்களால் இதில் சிக்க வைக்கப்படுகிறார்கள். 

குழந்தைகளுக்கு நிற பாகுபாட்டினை புரிய வைப்பதற்கும், அதில் சிக்காமல் இருப்பதற்கும் புத்தகங்கள்/கதைகள் உண்டு என்பதனை இங்கு பதிவு செய்கிறேன்.

பின் குறிப்பு: என் ஆராய்ச்சிப் படிப்பு காலத்தில் என்னுடைய இரு சக ஆராய்ச்சியாளர்கள் (வெவ்வேறு காலத்தில்) உடன் பயின்றனர். வெள்ளைத்தோல் கொண்டவர்கள். இருவருக்கும் பெண் குழந்தை. 03-05 வயது. என்னிடம் நெருக்கமாக இருப்பர். என்னுடன் அக்குழந்தைகள் நெருக்கமாக இருப்பதைப் பார்த்து (என் நிறத்தினையும் மனதில் கொள்க!) அக்குழந்தைகளின் காப்பாளர் நான் என்று நினைத்துக் கொண்டனர். நினைத்தவர்கள் அனைவரும் முதுநிலை படிப்போ அதற்கு மேலோ படித்துக் கொண்டிருந்தவர்கள்.அந்த இரு தோழிகளுக்கு முன்னரேன் நான் NET & JRF (UGC நடத்தும் போட்டித் தேர்வுகள்) தேர்ச்சிப் பெற்று படித்துக் கொண்டிருந்தேன் என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது.