Who Wrote the Indian Constitution? 💭

"Who wrote the Indian Constitution?" - If this question was asked to me, I would have straight away said "Dr Ambedkar", not knowing the difference between wrote & drafted.

For long long years, I did not know that a team of experts were involved in drafting of our Constitution. I think my books in school did not make it clear about the team work. I was taught that Dr Ambedkar drafted the Constitution. He led that team and his role is the most significant and that much one knows. But somehow we miss out on other experts.

This being on one side, it never occurred to me to even think as to how the drafted Constitution was put to paper in the final form. As students we were not supposed to think deeper; instead answers were readily available to all tailor-made questions.

We recently bought a book for our library - Hands That Wrote History - where we get to know that the whole draft of the Indian Constitution was written by Prem Behari Narain Raizada!!!!

google images

Anyone that reads this book would be awestruck to learn that Jawaharlal Nehru called Prem and requested him to write in his own beautiful handwriting. Prem was a calligraphy artist who learnt it from his grandfather. He felt honored to be called by the Prime Minister himself and to be ever given a place in history that "Prem's hands wrote the Constitution." He agreed! You won't believe that this book carries details such as the number of nibs Prem had used to write our 250+ pages of Constitution.

Calligraphy is not considered great anymore as most of this work can be easily done by computers/AI nowadays. Yet, handwriting and beautiful handwriting have their own unique space. This book would tell our kids that one would never know when their talent would be recognized and how!!

It surely is an exciting read for kids and also adults. 

இயற்கையோ, இறையோ !!! 💖

ஒரு நாள் விடியற் காலையில் கிருஷ்ணம்மாள் ஆச்சியை சந்திக்க கிளம்பிக்கொண்டிருந்தேன். பயணத்திலோ தங்குமிடத்திலோ வாசிக்க புத்தகம் ஒன்றை என் பையில் வைத்தேன். அப்புத்தகத்திற்கு ஒரு புக் மார்க்கினை எடுப்பதற்கு அந்த அறைக்குச் சென்று விளக்கு எதுவும் போடாமல் அந்த புக்மார்க் பெட்டில் கைவிட்டு ஒன்றை எடுத்தேன். அது 'தன்னறம்' பதிப்பகத்தினுடையதாக இருந்தது. அதில் எழுதியிருந்தது வினோபாவின் வரிகள்: "when a thing is true, there is no need to use any arguments to substantiate it ."

அந்த இருட்டில் என் கையில் இந்த வரி கிடைத்தது தற்செயல் போன்று இருந்தாலும், எனக்கு நான் வணங்கும் இறையின் அறிவுரையாகப்பட்டது. ஏனெனில் அந்த காலைக்கு முந்தைய இரவு ஒருவரிடம் உண்மையை உரக்கச் சொல்லியே தீருவேன் என என்னுடைய 20 நிமிடத்தை செலவழித்தேன். ஒரு வேளை இயற்கை "நீ ஏன் உன் மூச்சைப் பிடித்திக் கொண்டு செவி சாய்க்க விருப்பமோ எண்ணமோ இல்லாதவர்களிடம் உண்மையை புரிய வைக்க முயற்சித்தாய்?" என்று கேட்பது போன்றே இருந்தது. 

பையில் வைத்துக் கொண்டு பயணப்பட்டேன். ஆச்சியை காணப்போன இடத்தில் மூன்றாவது முறையாக ஏதேச்சையாக ஒருவரை (மனதுக்குப் பிடித்த நாங்கள் மதிக்கும் நபர்) சந்திக்க நேர்ந்தது. அதுவும் இயற்கையின் செயல்தான். ஒத்த எண்ணம் உடையவர்கள் சந்தித்து மகிழ்வது இயல்பாக நடந்துக் கொண்டே இருக்கும் என்பதற்கு சாட்சி.

அவரிடம் அன்பு பாராட்டி அந்த அறைக்குள் நடக்க தொடங்கியவுடன் அவர் "நான் உங்களுக்கு சில புகைப்படங்களைக் காண்பிக்கிறேன்," என்றார். அவர் குறிப்பிட்ட புகைப்படங்களைப் பார்த்துகொண்டே நடந்த என்னிடம் வேறொரு இடத்தைக் காட்டி, "நீங்க அந்த படத்தை முதலில் பார்த்து விட்டு வாங்க. ரொம்ப அருமையா இருக்கும்," என்றார். 

என் பையில் நான் வைத்த புக்மார்க் ஒரு பெரிய புகைப்படமாக என் முன்னால். வினோபாவின் அந்த வரிகள் மட்டும் தமிழில்; "செயல் உண்மையாக அமைந்துவிடுகையில் அதனை மெய்ப்பிப்பதற்கான வாதங்கள் தேவையில்லை."

என்னால் அதிலிருந்து உடனே மீள முடியவில்லை. சுற்றி இருந்தவர்களிடம் நான் பையில் வைத்திருந்த அந்த புக்மார்க்கை காட்டி என் ஆச்சரியத்தைப்பகிர்கிறேன். நம்மைச் சுற்றியுள்ள ஆச்சரியங்களை சரியான வார்த்தைகளில் விவரித்துவிட முடியுமா என்ன!!!

மீண்டும் மீண்டும் இயற்கையோ இறையோ என்னிடம் சொல்ல வருவது ஒன்று தான் என நான் உணர்ந்து கொள்கிறேன். "நீ துன்பப்படுகிறாய், உன் நியாயத்தை கூச்சல் போட்டு சொல்ல நினைக்கிறாய். வேண்டாம், செய்யாதே! உன் உண்மை உனக்காகப் பேசும்!"

இதனை நான் செயல்படுத்துவதற்கு காலமாகலாம். அது வரை நான் கூச்சலிட்டுக்கொண்டே இருக்காலாம். ஆனாலும் இயன்ற வரை இறை எனக்கு அளித்த அரிவுரையை ஏற்று நடக்கத் தொடங்கியதுமே மனது லேசாகத் தொடங்கியுள்ளது.💟

அரசுப் பள்ளி டைரிக் குறிப்புகள் - 5

என் மகள் பயிலும் அரசு பள்ளியில் வளாகத் தூய்மைப் பணி மேற்கொள்ளப்பட்ட போது அங்கு இருந்த ஒரு மரத்தின் ஒரு பகுதியை வெட்ட முடிவு செய்யப்படுவதாக ஆசிரியர்களும் தூய்மைப் பணியாளர்களும் பேசிக் கொள்வதை மாணவர்கள் கேட்டுள்ளனர்.

இவர்களுக்கோ அவ்வாறு வெட்டுவதில் விருப்பமில்லை. ஆசிரியர்களிடம் சொல்லியுள்ளனர். ஆசிரியரோ அதனை வெட்டுவதன் அவசியத்தை எடுத்துக் கூறியுள்ளார். மாணவர்களால் மேற்கொண்டு என்ன பேசுவது, என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் விட்டுவிட்டனர். மீண்டும் சற்று நேரம் கழித்து அதே சிந்தனையில் இருந்துள்ளனர்.

"நாம் ஏன் 'மாணவர் மனசு' பெட்டியில் எழுதிப் போடக்கூடாது?" என்று யோசித்துள்ளனர். அனைவரும் ஒப்புக்கொள்ள மாணவர்கள் ஒரு கடிதத்தினை எழுதி அதனை 'மாணவர் மனசு' பெட்டியில் போட்டுள்ளனர்.

 

google images

இச்சம்பவத்தை என் மகள் வீட்டில் சொன்னவுடன் பெருமையாக இருந்தது. ஒன்று மரத்தினை பாதுகாக்க குழந்தைகள் நினைத்துள்ளனர். மற்றொன்று தங்களின் எண்ணத்தை நேரடியாக ஆசிரியர்களிடம் சொல்லியுள்ளனர்; அதனை விடவும் அரசு பள்ளிகளில் மாணவர்கள் தங்களின் மனதில் எழும் எதையும் 'மாணவர் மனசு' என்ற பெட்டியில் போடலாம் என்ற அரசின் முன்னெடுப்பினை அக்குழந்தைகள் பயன்படுத்திக் கொண்டுள்ளனர்.

இன்று வரை என் எண்ணத்தில் தோன்றும் பிரச்சனைகளை தைரியமாக பேச கற்றுக் கொள்ளவில்லை. ஆனால் அதை ஒரு அரசுப் பள்ளி போகிறப்போக்கில் செய்கிறது, அவ்வாறு குறைகளை எழுதிப் போடும் குழந்தைகளை தண்டிக்காமல்! 💗

அரசுப் பள்ளி டைரிக் குறிப்புகள் - 4

ஒரு அரசு பள்ளியின் காலை வழிப்பாட்டின் போது நடந்த சம்பவம்

"மேடம், எனக்கு இவ்வளவு Homework கொடுத்தீங்க..... நான் அடுத்த வருஷம் வேறொரு schoolக்கு பொயிடுவேன்," என்றான் ஒரு ஒன்றாம் வகுப்பு மாணவன்.

"என்னடா சொல்ற?" என்றார் ஆசிரியர்.

"ஆமாம். எனக்கு நிறைய குடுக்குறீங்க," என்றான்.

"யாருடா அப்படி சொன்னது? அம்மாவா அப்பாவா?"

"இல்ல, நானே தான் முடிவு பண்ணேன்."

ஆசிரியருக்கு ஆச்சரியமும் அதிர்ச்சியும் தொற்றிக்கொள்ள பெற்றோரிடம் இதனைப் பற்றிக் கேட்டு தெளிவு பெற்றுள்ளார்.

மேற்குறிப்பிட்ட அனைத்தும் ஜனநாயக வகுப்பறைகளில் மட்டுமே சாத்தியம்.

அப்படியான ஜனநாயகத்தன்மை அரசுப்பள்ளியிலே உள்ளது என்பதற்கு எடுத்துக்காட்டாக இந்த நிகழ்வு உள்ளது.

குழந்தையும் தான் நினைத்ததை பேச முடிகிறது. ஆசிரியர்களும் அதனை சரியாக உள்வாங்கும் தன்மையுடன் இருக்கின்றனர்.

                                           google images

இதே சம்பவத்தை ஒரு தனியார் பள்ளியில் நினைத்துப்பார்த்தால், ஒரு ஒன்றாம் வகுப்பு மாணவனால் இதனை சொல்லவும் முடியாது; அப்படியே சொன்னாலும் அது ஒரு பெரிய விஷயமாக எடுத்துக்கொள்ளப்படாது என்பது தான் யதார்த்தம்.

 

Let's find our Totem 😊😘😍

I got introduced to this term "Totem" recently from a book on co-existence of human and nature.

 

 PC: Google Images

Totem is a natural thing such as a plant, animal, bird or river or any of that kind with which a tribe or community or individuals (believe to) have a spiritual connection. 🌱🌲🌳🌷🍂🐾

During the first reading and understanding of this term, it felt more like one’s connection with family deity. But this is not just it. It is in culture of some tribes in India and across the world, where they build a deep connection with nature.

It is passed on from generation to generation. This spiritual connection brings human beings closer to nature and it teaches/reminds them to be responsible towards nature. It reiterates the fact that we are just co-habitants of the earth and have little or no authority over other natural beings. 💥

For example, if there is a clan in which a family’s Totem is goat, they never harm the animal. Similarly, if one’s Totem is a neem tree, it becomes their life’s mission to plant more neem trees and not cut even a single one in their entire lifetime, come what may. 🙌

It is so fascinating to know this term. Moreover, sound of the term is beautiful in itself.

I was asking my husband what our Totem was.  Amidst many things, discovering our Totem would give an extra purpose to live and would add some extra beauty to living, wouldn’t it?

I will soon find mine. 

Do you have one? Or will you find one and share it with me?💗

I would truly be glad and excited to hear from you! 💖

பாப்ளர் மரத்திற்கு ஏன் அந்த பெயர் தெரியுமா?

தினமும் இரவில் கதை சொல்வது வழக்கம். சென்ற வாரத்தில் ஒரு இரவில் ஒரு இரஷ்ய நாட்டுக் கதையினை சொல்லத் தொடங்கினேன். கதையின் தொடக்கமாக

“ஒரு அழகான இரஷ்ய கிராமம். மலை அடிவாரத்தில் இருந்தது. அந்த மலையின் உச்சியில் உயரமான இரண்டு பாப்ளர் மரங்கள். அந்த கிராமத்தின் எந்த பக்கத்திலிருந்து பார்த்தாலும் அந்த இரண்டு பாப்ளர் மரங்கள் தெரியும். அந்த ஊருக்கே அடையாளமாக அம்மரங்கள் இருந்தன என்றும் கூட சொல்லலாம்,” என்றேன்.

உடனே என் மகள், “அதனால தான் அந்த பெயரா?” என்றாள்.

“என்ன பெயர்?” என்றேன்.

“பாப்ளர்,” என்றாள்.

“புரியல,” என்றேன்.

“இல்லம்மா, அந்த மரம் ஊருக்கே தெரியது, அடையாளமா இருக்கு. அப்போ அந்த மரம் popular தானே! அதான் அந்த மரத்துக்கு பாப்ளர்னு பெயர் வெச்சிருக்காங்க,” என்றாள்.

“Wow,” என்றேன்.😍🤩

அகரம் - தொலைக்காட்சியில் ஒரு நிகழ்ச்சி

அகரம் அறக்கட்டளையானது தன் 'விதை' என்ற முன்னெடுப்பை எடுத்து 15 ஆண்டுகள் நிறைவுற்றதைக் கொண்டாடும் விதமாக விஜய் தொலைக்காட்சியில் ஒரு சிறப்பு நிகழ்ச்சி ஒளிபரப்பட்டது.😍

அகரம் அறக்கட்டளை வாயிலாக பயனடைந்த மாணவர்கள் தங்களின் வாழ்க்கைப் போராட்டத்தினையும், தங்கள் அனுபவங்களையும், அகரம் அறக்கட்டளை தங்களின் வாழ்க்கைப் பாதையினை அமைத்துக் கொடுத்தது பற்றியும் உணர்ச்சிப் பொங்க விவரித்தனர். 

 

அந்நிகழ்ச்சியினை பார்க்க மனபலம் நிச்சயம் தேவை. ஒவ்வொரு மாணவரின் வாழ்க்கையும் ஒரு பாடம் தான். கோடிக் கணக்கில் சம்பாதிக்கும் நடிகர் சூர்யா தொடங்கி, பல தொழிலதிபர்கள், பெற்றோர்கள், ஆசிரியர்கள், ஊரில் உள்ள பெரியவர்கள், தன்னார்வலர்கள் என பலர் கூடி இந்த 'விதை' என்னும் தேரினை இழுத்து வருகின்றனர். இதில் ஆட்டோ அண்ணாக்களும், தபால் துறை சார்ந்தவகளும் உள்ளனர். அந்நிகழ்ச்சி நான் கிராமப்புறத்தில் வேறொரு அரசு சாரா அமைப்புடன் செயல்பட்ட அனுபவத்தை மீண்டும் கண்முன் காட்டியது. கண்ணீரை அடக்க முடியவில்லை.  கணவரின் கண்களும் கலங்கியே இருந்தது. 

சற்று நேரத்திற்கு முன்பு வரை வேறு அலைவரிசைக்கு மாற்றும்படி கேட்டுக்கொண்டிருந்தவள், இருவரும் கலங்கியிருந்ததைப் பார்த்து "இது நிஜமா நடந்ததா?" என்றாள். தொலைக்காட்சியில் எந்த படம் பார்த்தாலும் "இது நிஜமா நடந்ததா?" என்ற கேள்வியினை எப்போதும் கேட்பாள். சினிமா என்பது உண்மையா பொய்யா, நடிப்பா, நிஜமா போன்ற வினாக்கள் குழந்தைகளிடம் இருப்பது இயல்பு தான். அது போன்றுதான் இவளுக்கும்.

நான் "நிஜம் பாப்பா. அந்த அக்கா, அண்ணாக்கு நிஜமா நடந்தத தான் நமக்கு சொல்றாங்க. அதுக்கு Help பண்ணவங்க தான் அங்க உக்காந்துட்டிருக்காங்க," என்று சொன்னேன். 😇

ஒரு நொடிக்கூட யோசனையில்லாமல், "இது சினிமா மாதிரி இல்லம்மா. இது தான் Super, நிஜமா இருக்கு," என்றாள்.  💗